Mijn moeder wil altijd binnen zitten, heeft het altijd koud, wil niet nat worden, kortom, ze kan best wel zeuren wanneer het op het weer aankomt. Toen ik met haar dan ook, in het zonnetje, op het terras wilden zitten, sloeg ze dit af. ‘maar het waait zo’, zei ze. Dit vond ik echt een beetje onzinnig, want het waaide niet echt, maar goed, ik kon haar niet verleiden tot het terras. Tot dat ik een windschermen terras aan trof, weet je wat dit is? Windscreens zijn eigenlijk een terras bedekt met schermen, waardoor je geen last hebt van de wind. Ik stelde dit voor, ze twijfelde nog een beetje, maar ik besloot gewoon haar mee te nemen, soms moet ze het ook maar gewoon accepteren. Dit was een uitstekende keus, want na tien minuten zei ze al dat een windschermen terras best aangenaam was en ze lekker zat. Ik wist niet wat ik hoorde, ze kon dus ook positief gestemd zijn. We hebben het er toen wel even over gehad, waarom ze altijd zo veel last had van het weer. Door het gesprek ben ik haar wel beter leren kennen, wat eigenlijk heel erg fijn is.